1. Voorwoord

2. Inleiding

3. Meister Eckhart
Hier en Nu

4. Levend Zen

5. Hemel en aarde
oefeningen

6. Vraag &
Antwoord

7. Heel het Leven

8. De Drie Initiaties
8.1 Eerste Initiatie: Je
bent je probleem niet
8.2. Tweede Initiatie: Van
Eeuwigheid geborgen
zijn
8.3 Derde Initiatie:
Doorbraak naar het
Zijn

10. Zeven Stappen naar Verlichting

EERSTE INITIATIE: JE BENT JE PROBLEEM NIET

1. Niet het probleem is het probleem, maar door de problemen overheerst worden. Zelden komt een gezegde zo goed over bij mensen. De meeste beamen het onmiddellijk, bij anderen geeft het een zucht van verlichting. Ja, zo is het precies hoor je dan. „Het is me allemaal teveel geworden", „het groeit me boven het hoofd" of „ik kan er niet meer tegenop" zijn zo de standaarduitdrukkingen. „Als ik maar eens wat afstand zou kunnen nemen" of „de dingen opzij kon zetten" of „eens een ogenblik rust kon vinden" zijn dan de verzuchtingen. Het is dus de ophoping van problemen enerzijds en het onvermogen om ermee om te gaan anderzijds, waardoor mensen in de problemen zijn geraakt. Het overspoeld worden en het ontbreken van een „effectief ik" blijken keerzijden van dezelfde medaille te zijn. Probleemoplossing blijkt in zo’n geval averechts te werken. Immers van een verzwakt ik wordt verlangd dat het dat nog eens extra inspanning gaat doen. Mensen zien er in het algemeen dan ook tegenop om in zulke situaties nog eens met hun problemen aan de gang te moeten gaan. In plaats van „horizontaal" bezigzijn is er de „verticale" invalshoek, die van „er achter komen". Als je je namelijk ontspant - hoe dieper de ontspanning zittende in een stoel met rechte rug hoe beter - en je je ogen sluit, merk je dat je tegen de binnenkant van je oogleden kunt kijken. Je kijkt ernaar alsof je naar de TV zit te kijken. Alles wat er in je omgaat zie je nu op dat innerlijke scherm. Vroeger of later gaat er dan een licht bij je op. Je ontdekt, dat er een innerlijke afstand is tussen jeZelf, de waarnemer en dat wat er door je heengaat. Verrast wordt dan geconstateerd, dat „ik mijn probleem niet ben". Immers „ik ben hier en mijn probleem is daar". Deze constatering is de eerste stap op de innerlijke weg, iets waar al het andere vervolgens uit voortkomt. De waarnemer, dit vrijgemaakte nieuwe ik, blijkt echter geen opzichzelf bestaande entititeit te zijn. Het heeft een „ruimtelijke kwaliteit", hetgeen op zijn beurt deel uitmaakt van een groter geheel, het alomtegenwoordige Grote Bewustzijn.

TWEEDE INITIATIE: VAN EEUWIGHEID GEBORGEN-ZIJN

2. Het vervreemd-zijn van je diepere Zelf en de isolatie van het lichaam en de natuur is het basisprobleem van deze tijd. Heb je je van je gedachten, problemen, emoties en verlangens vrijgemaakt, dan is je ware Zelf geboren, je innerlijke waarnemer, het bewustzijn, je innerlijke Vonk. Gauw zul je echter inzien, dat dit geen op zichZelf staande entiteit is, maar slechts het voorportaal in het Huis. Door herstel van het tweevoudig geworteld-zijn: met je geest in het Uiteindelijke en met je lichaam in de aarde, herstel je je Oorspronkelijke Staat. Om je hierbij te helpen is het Persoonlijk Integratie Programma (PIP) * ontwikkeld, met name het eerste deel: de spirituele praktijk. De twee andere delen, de Emotionele Zelfintegratie (ESI) en het Persoonlijk Gezondheidsplan zijn aanvullingen op emotioneel en fysiek niveau teneinde PIP te vervolledigen, dusdanig dat PIP ook los van de HMS Meditaties door iedereen in praktijk kan worden gebracht.

* PIP: www.geocities.com/pipfriends

De tweevoudige Oorsprong

3. Het contaktverlies met de werkelijkheid, het afgesneden zijn van de vertikale dimensie van het leven: je ware Zelf („Hemel") zowel als van de horizontale: je lichaam en zijn direkte omgeving (aarde) is de kern van het lijden. Daarom ben je gedesorienteerd, ontworteld, vervreemd en geisoleerd. Je bent een eiland afgescheiden van de Oceaan van het Leven. Zonder wortels ben je in de greep van je „kleine zelf": je zelf-gecentreerdheid, je gedachten, emoties en verlangens. Zij blijken sterker te zijn dan jijzelf, jou dusdanig op sleeptouw nemend, dat je niet eens weet wie je eigenlijk bent. Dit kleine zelf is bovendien dermate verweven met de maatschappij - binnen is buiten - dat er geen ontsnappen aan lijkt. De zelf-verslaving viert hoogtij. Echter betaal je reeds een hoge prijs. Stress, burn out syndroom, angst en onrust, depressie, moeheid en uitputting hebben je reeds in hun giftige greep. Het leven is zo gecompliceerd geworden, dat je regelmatig op pijnlijke wijze beseft een Centrum, een innerlijke stabiliteit te missen. Misschien heb je al wel dingen gedaan. Echter, zonder het aangaan van je diepste (existentiele) probleem zal geen enkel ander probleem werkelijk opgelost worden. Hoe kun je de takken van de boom genezen als de wortels doorgesneden zijn?

WIJ ZIJN EEN TIJDPERK INGEGAAN WAARIN STEEDS MEER MENSEN HETZELFDE LEVENSINZICHT DELEN:

DE MENS GEWORTELD IN
"HEMEL" EN AARDE

4. Is het niet een feit, dat je geest zijn thuis heeft in het Bewustzijn, het Uiteindelijke, „Hemel", terwijl je lichaam deel van de natuur is? Ja inderdaad, het is existentieel. Iedereen is deel van zowel „Hemel" als aarde. Of je nu atheist, agnosticus, humanist, christen, taoïst, confucianist, boeddhist, moslim, jood, hindoe, lid van een inheemse religie, een of andere nieuwe secte of new age groep bent, het maakt niet uit, wij delen allen dezelfde situatie. Het herstel van de eenheid met „Hemel" en aarde, lost je existentiële probleem van vervreemding („vertikaal") en isolatie („horizontaal") op. Je verwarring, lijden en zinloosheid gaan over in helder inzicht, Realisatie, wijsheid, vreugde, innerlijke balans, verbondenheid, mededogen, kracht, optimale gezondheid en een lang leven. Ik noem - De mens geworteld in "Hemel" en aarde - Existentieel Humanisme of De Oorspronkelijke Traditie.

Existentieel Humanisme: jeZelf Zijn in verbondenheid

5. In het Westen is de materiële overvloed de keerzijde van spirituele armoede. Lang geleden is onze Essentie - „Hemel" en aarde - in de naam van „religie" van ons afgenomen en werden we op onszelf teruggeworpen. Als overcompensatie voor het innerlijke verlies, zochten we onze toevlucht in het ego, „groei", ophoping en de materiële kant van het leven. Spirituele Realisatie - de eenheid met je diepste Zelf - werd als „ketterij" beschouwd, waarvoor je op de brandstapel kon komen. Verbondenheid met de natuur was een even grote zonde. Natuur, het lichaam, vrouwen en sex werden als „werk van de duivel" bestempeld. Sindsdien is onze existentiële situatie nog steeds vervreemding van het Uiteindelijke - de Hemel die we Zelf Zijn - en isolatie van ons lichaam, de natuur en de aarde. Ons kleine zelf is vervreemd van zijn Bron tot welke hij niet meer kan terugkeren. Omdat ons kleine zelf zijn Thuis verloor, werd het hopeloos ontworteld, gedesorienteerd, verward en rusteloos. Niemand wist meer wie hij was, waar hij vandaan kwam en waar hij naar toe ging. In plaats van in functie van het ware Zelf te staan, begon ons kleine zelf „voor zichzelf". Bij gebrek aan een innerlijke rustplaats, waarin het zich kon verliezen en aldus regenereren, dusdanig dat de innerlijke balans gewaarborgd bleef, bliezen wij onszelf meer en meer op. Zonder wortels zijn al onze „prestaties", welke dan ook, echter slechts illusies - bellen - niet meer dan surrogaat voor het Echte en Ware. Vandaar dat wij, tenzij wij onze tweevoudig geworteld-zijn terugvinden, nooit vrede vinden in ons bestaan. Echt thuiskomen - het optimale stress-management - houdt herstel van de eenheid met waar wij thuishoren in: met onze geest in het Uiteindelijke en met ons lichaam in de aarde.

De mens: een kosmisch, ecologisch en sociaal wezen

6. De eerste stap is het volledig bewustworden van je lijden. Zonder besef van je huidige toestand is geen heelwording mogelijk. In plaats van te vluchten, open je jezelf voor de werkelijkheid zoals-die-is. Is deze pijnlijk, voel je dus de pijn. Je opent je ervoor in een mate, dat het verlangen naar heel-zijn wordt gewekt en zich diep in jezelf vestigt. Misschien is het de pijn van ervaringen in het verleden, die van je situatie, je relaties, je werk of zelfbetrokkenheid of je pseudo-spirituele identiteit. Het maakt niet uit. Vanaf het moment, dat je de goede richting in gaat, begin je te beseffen, dat je geest, je ware Zelf (dat je nog niet kent) zijn thuis heeft in de „Hemel" (Grote Geest), terwijl je lichaam deel van de aarde is. Een diep verlangen naar thuiskomst, naar Eenheid, neemt vervolgens bezit van je. Er zijn vele wegen om de tweevoudige Eenheid met „Hemel" en aarde te bewerkstelligen. Behalve pijnlijk zelfbesef, kunnen ook inzicht in je situatie - die van geidentificeerd-zijn - of verlangen naar harmonie met jeZelf en je omgeving je drijfveren zijn. Zo van: „ik voel mij prima, ik ben okee, het gaat goed, maar toch mis ik iets". Wanneer dat het geval is, kun je het volgende proberen.

helderheid, mededogen en empowerment

DE SPIRITUELE PRAKTIJK

Geworteld in de "Hemel"

7. Het vertrekpunt voor de Staat van Helderheid en Heelheid is pijnlijk zelfbesef, verlangen en vertrouwen. Pijnlijk zelfbesef is het resultaat van het onder ogen zien van je werkelijke situatie: je vervreemding van je ware Zelf en daarom van de „Hemel". De vraag: „wat is mijn werkelijkheid, mijn bewustzijnstoestand op dit moment" moet keer op keer weer gesteld worden. Ben ik in het Hier en Nu of „ergens anders?" Ben ik werkelijk in het Moment of verloren in het labyrinth van de „mind", in gedachten, dromerij of verlangens? Ben ik werkelijk eerlijk of misleid ik mijzelf met pseudo-spirituele zelfbeelden. Vanaf het moment, dat je je vervreemding beseft, is verlangen naar herstel van de Eenheid geboren. Het is de basis voor vertrouwen. Hoe sterker het verlangen, des te gemakkelijker vertrouwen te hebben in „het Goddelijke in en om je heen". Vertrouwen dat nodig is, aangezien je de „Hemel" nog niet uit eigen ervaring kent. Dus moet je (vooralsnog) accepteren wat iemand die aan de „Andere Oever" is geweest, je vertelt.

8. Gewoonlijk wordt onder hemel de lucht (Engels: sky) verstaan. Het is de ruimte, de matrix waarin het leven zich afspeelt. We bewegen ons erin en ademen zijn lucht. In de ruimte is al-dat-leeft onderling met elkaar verbonden, we delen allen dezelfde ruimte. Welnu, ruimte heeft verschillende dimensies: het „zichtbare" gedeelte en wat „aan gene zijde is". Beiden bezitten de hoogste mate van doorgankelijkheid, van transparantie. Je kunt bijvoorbeeld naar de hemel kijken, maar hem niet pakken, hij is ongrijpbaar. Echter dit ongrijpbare is de manifestatie van iets, dat „daar achter" ligt, iets dat absoluut ontoegankelijk is voor de vijf zintuigen. Het is het Thuisland van de hemel, het is „Hemel" met een hoofdletter, het Grote Bewustzijn. Als je er dus „achter kijkt", bijvoorbeeld door zo in het kijken naar de hemel op te gaan, dat het verandert in ZIEN, dan openbaart zich de Ware Aard van de hemel. Dat bedoelt men met de woorden „Er achter komen". Je innerlijke Kern verenigt zich onverwacht met het Zijn „om je heen". Binnen en buiten blijken Een te zijn. Jij Zelf bent de „Hemel". Vertrouwen is getransformeerd in Realisatie.

9. In de Oorspronkelijke Traditie is geworteld-zijn in de „Hemel", in het Uiteindelijke, een kant van heelwording, naast het geworteld-zijn in de aarde. Het is de herkenning van het feit, dat we reeds in de „Hemel" zijn zonder het te beseffen. Leven we ook niet reeds in de ruimte? De ruimte zowel als wij delen hetzelfde Thuisland. Een eerste kleine stap om Het te realiseren, is zo helder bewust te worden van de ruimte om je heen, dat je het lichtaspect ervan kunt waarnemen. Een andere manier is het beoefenen van een innerlijke fluistering als het voertuig van verlangen, vertrouwen en realisatie. Iets dat je 24 uur per dag in de praktijk kunt brengen. Het gebruik van een mantra - een innerlijke fluistering, een „voertuig" op de weg naar binnen - is zo oud als het geheugen der mensheid. Het is de „brug naar de Andere Oever", de „Andere Oever" die je Zelf van binnen Bent. De zoektocht naar het Uiteindelijke is daarom de zoektocht naar jeZelf, naar Wat-Je-Ten-Diepste-Bent, de „Hemel" van binnen. De mantra die ik koos, luidt „deel van het Geheel". Het gaat als volgt:

10. Terwijl je inademt, fluister je „deel". Merk op hoe het deel zich in de inademing opblaast. Het is equivalent aan je ego. Dan, gedurende de uitademing fluister je zachtjes „van het Geheel", je uitademing begeleidend tot zijn diepste punt. Je ziet je opgeblazen ik met de uitademing vanzelf verdwijnen in een andere diepere ruimte. Het omslagpunt is het „heilige" moment van even „Niets", waarin alles even stil ligt, alles op een hele subtiele wijze, hetgeen vanzelf een verruimde heldere alertheid geeft. Het geheim is dit: eerst gebruik je de mantra om je Zelf te openen, terwijl later je ware Zelf dezelfde mantra „gebruikt" om jou te openen. Vanaf het moment dat je de plotselinge overgang voelt van inspanning - het zelf doen - naar niet-doen - iets van binnen heeft het overgenomen, dan weet je dat de innerlijke sprong heeft plaatsgevonden. Vreugde komt op en dankbaarheid, want de eenvoud van deze gift is Groot. Je bent Thuisgekomen. Het is het moment, dat de mantra vereenvoudigd kan worden. In plaats van „deel van het Geheel" is alleen „het Geheel" voldoende. In perioden waarin de aandacht verslapt, is teruggaan naar de gehele mantra aan te bevelen.

Geworteld in de aarde

11. De „tweevoudige Oorsprong" is de sleutel tot de Oorspronkelijke Traditie. Terwijl je geest zijn thuisland in de „Hemel" heeft, is je lichaam deel van de aarde, terwijl de aarde deel is van het universum. Op zijn beurt is het universum de manifestatie van het Goddelijke, het is „het mystieke lichaam van God". Daarom zijn zowel je lichaam als de aarde deel van „Gods’ lichaam". Echter, door identificatie met je psyche: je gedachten, emoties, dromen en verlangens, ben je het contakt met het lichaam en de natuur verloren. Jij - je kleine zelf - isoleerde jezelf, afgescheiden van je natuurlijke matrix. Je natuurlijke staat is daarentegen de integratie met de „Hemel" (vertikaal) aan de ene kant en met je omgeving aan de andere kant (horizontaal). Vanaf het moment, dat je pijnlijk beseft zowel van het horizontale (isolatie) alsook van het Vertikale (vervreemding) te zijn afgesneden, begint je zoektocht naar heelheid. Bijvoorbeeld zie je deze boom voor je huis. Je hele leven zag je hem al. Maar heb je hem ooit werkelijk gezien, heb je hem ooit gevoeld? Heb je ooit in je leven een dieper contakt met een boom gehad? De pijn te voelen van in dit leven een „buitenstaander" te zijn, zal je verlangen naar heelheid zeker ondersteunen. Om de eenheid met je lichaam en zijn verlengde, de natuur en de aarde te herstellen, benadruk ik de dagelijkse praktijk van voelend, lichaams- en contaktgewaarzijn.

12. Het is heel eenvoudig. Het draait allemaal om „voelend gewaarzijn". Het betekent, dat je je in iedere situatie bewust bent van het gevoelscontakt van je lichaam met zijn directe omgeving. Als je loopt, voel je dus het contakt van je voeten met de grond, als je zit je billen in contakt met de stoel en in het liggen het contakt van je rug met het bed. Besef dat dit een gevoelsoefening is. Het heeft niets met denken te maken. Je voelt je voeten tijdens het lopen, je bent je bewust van de sensaties van het contakt tussen je voetzolen en de grond. Er is een direkte relatie tussen gewaarzijn en voelen, zonder tussenkomst van gedachten. Ook is het geen concentratie. In concentratie heb je je bewustzijn vernauwd bijvoorbeeld tot een objekt of voorstelling. Al het andere is buitengesloten. Het vraagt wilskracht en is daarom begrensd. Immers, vroeger of later (meestal vroeger) word je moe, afgeleid of krijg je hoofdpijn. Voelend gewaarzijn aan de andere kant is opengaan als een bloem. In plaats van „uit te gaan" (bijvoorbeeld naar een object - zei de schoolmeester vroeger al niet zoiets als „erbij blijven!"), ontspan je je, blijf je in jezelf, terwijl de gewaarwordingen cq de gevoelens „tot je komen". Het is de „vrouwelijke" weg. Om de dingen toe te kunnen laten, moet je jeZelf steeds verder openen. Gevoelens en gewaarzijn hebben zo een positieve feedback tot elkaar. Hoe helderder je geest, des te intenser de gewaarwordingen en vice versa. Vandaar het motto: „kijk en voel, voel en kijk". Op die manier komt er steeds meer van je directe omgeving in je innerlijke ruimte. Alles komt „in het verlengde van je lichaam te liggen", raakt verweven met elkaar.

13. Wat een vreugde! De stoel, de grond, de tafel met de bloem erop, alles is nu je „verlengde lichaam", iets waardoor je afgescheidenheid is opgeheven. Je voelt je nu verbonden, deel van een groter geheel. Je beseft dat je eigenlijk nooit eenzaam was, want via je lichaam ben je ononderbroken in relatie. Grote dankbaarheid welt in je op, misschien kniel je wel spontaan om de grond te kussen. Het bestaan, zo besef je, is een gave. Alles wat je om je heen aanraakt is een deel van je, de basis vanwaar mededogen met al-wat-leeft, hetzelfde mededogen, dat een moeder voelt voor haar kind, ontspruit. „Je bemint je naaste als jezelf". Wordt de boom geweld aangedaan, voel jij je gekwetst. NB. Je bent gekwetst - in het zelf - en niet gekwetst - in je innerlijke Ruimte. Bovendien heeft alles zijn oorspronkelijke verwondering en respect herkregen. Alles om je heen heeft de aura van het mysterie. Vandaar, bij het aanraken van de boom, de bladeren en de bloemen, kan er een fluistering in je opkomen, bijvoorbeeld: „lichaam van God". Vanaf het moment, dat je de oorspronkelijke eenheid hebt hersteld, is de volgende stap het beoefenen van „voelend gewaarzijn" in meer gecompliceerde situaties, bijvoorbeeld het tandenpoetsen, krantlezen, liefhebben, autorijden, planten watergeven of koken. De kunst is ook hier weer voortdurend je voeten, achterwerk en rug te blijven voelen. De laatste stap is dan „onverstoord" te blijven in het contakt met andere mensen, in de vergadering, in het gesprek, in de ruzie of in de hulpverlening.

de grootste vrijheid: jezelf invoegen

14. Cruciaal bij het beoefenen van de tweevoudige Oorsprong is de gelijktijdigheid. Het gaat om het voortdurend fluisteren van de mantra, terwijl je tegelijkertijd het voelend gewaarzijn beoefent. Alleen dan vloeit vroeger of later (vroeger) het Vertikale (de „Hemel") over in het horizontale (het lichaam, de aarde) in het snijpunt van de twee, het Hart. In het Hart overstijg je jezelf, dusdanig dat de tweeheid in werkelijkheid een Eenheid blijkt te zijn, de Dimensie die alles omvat. De aarde heeft nu deel aan de overvloed van de „Hemel". In jou stromen vreugde, extase, vrijheid, helder inzicht, stilte, kracht en mededogen over, zonder ophouden. Een nieuwe mens is geboren, een die de wereld voortdurend mee vernieuwt. Jij blijkt de Ruimte te zijn, waarin alles met elkaar verbonden is, inclusief jezelf. Je vrijheid is grenzeloos, terwijl je tegelijkertijd intens betrokken bent bij al-wat-leeft. Je bent Een geworden met de dans van het Universum - wu-wei - doen door niet-doen, stilte in actie. En wat is er met je kleine zelf gebeurd? In plaats van dat het een afgescheiden „eigen leven" leidt, is het dienstbaar geworden aan het Zelf, staat het in functie van het Geheel. Vanaf het moment, dat je verenigd bent met je Oorsprong, zullen velen toevlucht bij je zoeken. Je zult je Heelheid delen met de lijdenden, je Kracht met de misdeelden, je Liefde met de eenzamen en je Licht met de onwetenden. Of je bent gewoon een goede vriend of buur.

Voeg je je in in "Hemel" en aarde of geef je je over aan het
materialisme, dat is de vraag hier.

NB. Variaties op de lichaamscontaktoefening (huidcontakt, botbesef, innerlijke ruimte, liefdevolle aandacht, pulseren) in hoofdstuk „Levend Zen". Bovendien kun je lezen: „Omni-versen" en „The Original Tradition".NB.Naast lichaams- en contactbewustzijn kun je je natuurverbondenheid versterken door gezond te gaan leven. Door je in te passen in de context van de samenhang van al het levende, deel je in zijn overvloed. Zie hiervoor hoofdstukje „Persoonlijk Gezondheidplan".

Nabeschouwing

24. De Oorspronkelijke Traditie, is de levende stroom van ware spiritualiteit en religie, de vruchtbare grond van je bestaan. De individuele beleving van liefdevolle overgave aan de Oergrond staat daarbij centraal. Het is de uiterste consequentie van je nieuwe inzicht: als je werkelijk deel van het Geheel bent, dan kun je verder alleen nog maar vanuit die Realiteit werkelijk leven. Een andere wijze is er niet. Je ervaringen met je afgescheiden ik heeft je dat bovendien op meer dan pijnlijke wijze laten voelen. Je tweevoudig geworteld zijn: in eerste instantie het teruggeven van je geest aan de Oergrond en met je lichaam geworteld in de aarde, is je balans - de oerbalans - waar al het andere uit voortkomt: leven in en vanuit je Hart, zelfinzicht, de zielsverbondenheid met je omgeving, het ingebed zijn in de traditie en de zingeving van en je opdracht in dit leven. De Oorspronkelijke Traditie is het herstel van eenheid. Het is het begin van een nieuw tijdperk. Waren het eerst de christenen en daarna de humanisten, nu zullen het de Oorspronkelijken zijn - degenen die de eenheid met hun wortels hebben hersteld - die de Nieuwe Cultuur vorm gaan geven. 

25. In gemeenschap geven we uitdrukking aan wat ons beweegt. In het samenzijn getuig je van je inspiratie, inzichten en ervaringen. Mogelijkheden om je tweevoudig geworteld zijn te beleven, kunnen uitgediept worden. Gezamenlijke oefening en meditaties - ontspanning, lichaamsbewustwording en het "zitten" - zijn hierbij vaak zinvol. En waarom zouden wij elkaar - als vrienden - niet bevestigen en inwijden om onze verbondenheid met het bestaan te benadrukken? En vieringen, vreugdevolle bijeenkomsten, waarin ieder zijn of haar inbreng heeft. Vervolgens delen wat je bent en hebt, onbaatzuchtige hulp en dienstbaarheid. Ook kunnen we, in de intimiteit van de persoonlijke ontmoeting, als deelgenoten op de Weg, elkaar consulteren, ons pijnlijke zelfinzicht bekennen en elkaars gidsen zijn. Tot slot, onze hervonden heelheid door laten werken naar de heelheid van het leven: in gezamenlijke acties voor een rechtvaardige samenleving voor alle levende wezens.

DERDE INITIATIE: DOORBRAAK NAAR HET ZIJN

Meditaties

Ik ben alleen Verlicht, omdat jij Het ook Bent

Pijnlijk zelfbesef

26. De eerste stap naar Zelfrealisatie is het (pijnlijk) bewustworden van je vervreemding en isolatie. Afgesneden zijn van jeZelf en je omgeving, dat is het lijden van de moderne tijd. Kijk naar al je trucs om deze meest fundamentele existentiële pijn vooral niet te voelen. Van „ik ben okee" terwijl je niet okee bent, „dit ken ik van mijzelf", terwijl je het nog nooit ECHT gevoeld hebt tot „het komt uit een vorig leven", zonder er Hier en Nu de verantwoording voor te nemen of „ik moet positief denken". Val echter op je knieën en besef je hulpeloosheid of leg je meest intieme gedachten neer bij een vertrouwd medemens.

Drijfveren

27. Niet je spirituele praktijk - welke methode, filosofie of leraar je volgt - maar je motivatie die erachter ligt, is beslissend voor de kwaliteit ervan. Meditatie als „weg" ter oplossing van het lijden, doet het lijden juist toenemen. Alles wat je afwijst komt als een boemerang versterkt bij je terug. Gebruik je het voor „persoonlijke verrijking", afleiding of sensatie, als gebruiksvoorwerp om er zelf beter van te worden, zal de innerlijke armoede, de verveling en de frustratie spoedig bezit van je nemen. Verlichting als het verlengstuk van „persoonlijke ambitie" betekent „de Kosmos voor je eigen karretje spannen", de grootste spirituele zonde die er bestaat. De stress van „het te willen bereiken" verhindert dat je echt diep in jeZelf kunt afdalen. Het is daarom zaak je motivatie goed te doorgronden en te spiegelen. De tijdsgeest helpt je hierbij. Immers, de mensheid opzadelen met nog weer een nieuwe ego-trip, daar zit niemand op te wachten. Het verlangen ten diepste jeZelf te zijn in verbondenheid met alles om je heen, dat is daarentegen het wachtwoord aan de Poort. Zijn die je Bent, dat is de enige opening naar het Ware. Moge je dus voortdurend gelouterd worden, zo helpe je het Uiteindelijke.

Bewustwording

28. Je hebt twee typen mensen: degenen die „het zelf doen" en degenen voor wie het leven uit „overgave" bestaat. Mijn meditaties komen aan beider behoefte tegemoet. In beide gevallen is het goed te weten, wat „bewustzijn" is. „Ik ben mij ervan bewust, dat ik gisteren iets vergeten heb", heeft bijvoorbeeld weinig met eigenlijk bewustzijn te maken. Dit is eerder reflecteren, „denken over". Authentiek bewustzijn - je ware Zelf - is de overstap van het in het denken gevangen zijn naar bewuste aandacht, daar waar geen denken is. Je wordt daarbij de „waarnemer" van alles wat er in je omgaat. Deze nieuwe innerlijke dimensie is stil, stabiel, helder, tijdeloos en ruimtelijk. Als je je aan deze criteria spiegelt, weet je dus voortdurend „waar je (werkelijk) zit".

Liefdevolle Aandacht

29. In het begin van deze meditatie herhaal je: „Ik houd van...mijn voetzolen, mijn tenen, mijn enkels" en zo verder naar boven. Op een gegeven moment zal alles ingesloten zijn. Die gebieden van je lichaam, die je nog als apart voelt, zijn je innerlijke blokkaden, de gevolgen van (vroegkinderlijke) buitensluiting. Geeft ze extra liefde. Daarbij is heldere aandacht het voertuig van de liefde. Tegen de eensgezindheid van deze twee is niets bestand. Wanneer alles opgenomen is, voel je je lichaam intens, terwijl het vervolgens van je afvalt. In het vergeten van lichaam en geest (verstand) ben je puur Bewustzijn. Om dit nu te laten opgaan in de Oceaan van Gelukzaligheid kun je smeken: „neem mij op, hou van mij, neem bezit van mij, mijn Geliefde.

NB. Wanneer het voelen moeilijk is, leid dan af en toe je adem naar je tenen, voetzolen, enkels etc. en VOEL dat lichaamsdeel met elke in- en uitademing uitzetten en inkrimpen (pulseren).

Adempulsing

30. Stel je het middelpunt voor van een gebied, chakra of orgaan, dat je wil gaan „beademen". Probeer met dat punt in gevoelscontakt te komen door je uitademing erin uit te laten monden. Iedere uitademing verdwijnt dan in dat punt, terwijl de inademing vanuit datzelfde punt als een ballon uitdijt. Laat het ballongevoel iedere keer maximaal uitdijen, maar zonder het te forceren, terwijl de uitademing steeds weer in hetzelfde middelpunt tot nul terugkeert. De uitademing moet echt verdwijnen in het niets, omdat zich anders juist spanning opbouwt. Zo beadem je je chakra’s, je buikgebied, je ogen, je knieën, je nieren of je lever. Heel spectaculair is de orgaanpulsing van je hersenen en hypophyse door beide slapen tegelijkertijd in de inademing horizontal te laten uitdijen en de uitademing te laten verdwijnen in een denkbeeldig punt - dat je vervolgens voelt - in je hypophyse (bestudeer anatomische atlas). Je maakt zo energieën vrij, waar je anders nooit bijgekomen was. Waar het op aankomt is, dat je het ademen tegelijkertijd voelt alsook waarneemt. Het is een oefening in „voelend gewaarzijn", waarbij „voelen en kijken" een positieve terugkoppeling op elkaar hebben. Hoe helderder het zien, des te intensiever de energie en andersom. Het is een meditatieve oefening met een gelijktijdig oplossen van blokkaden en een regenererende uitwerking op functies en organen.

Tweevoudig geworteld-zijn

31. Iedereen en alles is deel van "Hemel" en aarde. Houd daarom op met zoeken en open je voor de Werkelijkheid: je geest als deel van het Uiteindelijke en je lichaam als deel van het mystieke lichaam van God: de aarde, het universum. Je staat niet op jezelf, maar je bent van eeuwigheid geborgen. Een onuitsprekelijke Liefde omhult je. Geef je over en je vervreemding en isolatie zullen in hetzelfde Moment als sneeuw voor de zon verdwenen zijn. Een innerlijke fluistering (gebed, mantra) is het voertuig van het ik naar het Goddelijke, terwijl het gevoelscontakt met je lichaam de eenheid met je directe omgeving herstelt. Zij die de eerste stap van ik naar Zelf zetten herhalen "deel van het Geheel", waarbij op geleide van de ademhaling je je hoofd in het bekken loslaat. Heb je jeZelf gevonden, dan stel je je bij het fluisteren van "deel van het Geheel" voor dat je in het Grote Geheel om je heen opgaat. Kom je het Geheel vervolgens nader, dan bespeur je Zijn verlangen om jou in Zich op te nemen. Je gebed gaat dan bijvoorbeeld over in "Licht ontferm U over mij". Ben je eenmaal thuisgekomen, kun je alleen nog maar stamelen. Alles wat je spontaan "te binnenschiet" is goed. In de meeste gevallen zal dit jouw lofzang op het Bestaan zijn. NB. Zie ook onder PIP.

De Levensboom

32. Terwijl je je steeds verder loslaat in de grond (in zitten of staan), wordt je onderlijf voelbaar zwaarder. Het enige wat je nu doet, is openstaan voor de zwaartekracht, het gevoel dat de aarde „je steeds verder de grond intrekt". Heb in alle gevallen een rechte rug, zodat de romp op een gegeven moment „in het bekken klikt". Terwijl je voortdurend op je voertzolen en het contakt met de aarde afgestemd blijft - voelen - beginnen je armen heel langzaam aan een opwaartse beweging, zijdelings langs de romp naar boven. Hoe „meer je nu in je voetzolen bent", zonder ook maar in het minst aandacht aan je armen te schenken!, des te spontaner je armbeweging gaat, zonder enige aanzet, moeiteloos. Op een gegeven moment maken je armen vanuit je schouders een symmetrische halve cirkel naar de hemel met de handpalmen naar binnen. Je bent nu een levensboom geworden, volkomen in harmonie met de centripetale en -fugale krachten van de aarde. Als het goed is, kun je zonder moeite eindeloos in deze positie blijven zitten (of staan). In het verlengde van de Levensboom kun je de „Hemel en aarde oefeningen" doen.

Er Achter Komen

33. Terwijl je je als boven ontspant, het contakt met de grond voelt en je rug in je bekken laat zakken, ga je vervolgens met de bewust-voelende aandacht naar je rug, hetzij willekeurig van de ene naar de andere plek, hetzij volgens een bepaald schema, dat maakt niet uit. Belangrijk is, dat je openstaat voor het gevoelscontakt van je rug in contakt met de kleding, dusdanig, dat je op een gegeven moment bewust gevoelscontakt met de rug-als-geheel hebt. Je zult dan merken, dat het centrum van aandacht zich langzaam spontaan van je voorhoofd naar je achterhoofd heeft verplaatst. Dusdanig, dat dit op een gegeven moment met het „ruggevoel" samenvalt. Je bent „er achter gekomen", je bent nu vanuit je Essentie, dat wat aan jou voorafging. NB. Soms kan het helpen, wanneer tijdens de meditatie je je rug badend in bovennatuurlijk licht voorstelt.

Zien

34. Als „je er achter komt" ligt alles plotseling voor je. Je bewustzijn is dan zo helder geworden, dat je de subtiele dimensie van het licht kunt waarnemen. Kijk daartoe heel ontspannen „van achter je ogen" naar een zwart of donker vlak. Opeens word je je bewust van een motregen van licht, een die de hele ruimte vult. Het is het bewijs voor het feit, dat wij mensen fotonen, kleinste lichtpartiekeltjes kunnen zien. De motregen is uiterst subtiel en buitengewoon levendig. Dit is het zien van het natuurlijke licht. Een stap verder is het verwerkelijken van het eeuwige Licht. Het is de overstap van het licht zien naar Het Zijn. Hiertoe kijk je heel ontspannen en zonder je ogen ook maar een fractie te bewegen recht voor je uit, in de diepte van de ruimte voor je. Of op je rug liggend naar de hemel kijkend, of heel open-zijn naar iets moois, bijvoorbeeld de bloesem aan de boom. Je blik gefixeerd houden is doorslaggevend. Plotseling kan dan „de voorhang scheuren" en valt het Zien samen met wat je ziet. Er zit niets meer tussen jou en de boom. Zelf heb je geen identiteit meer, er blijkt alleen maar ZIEN te zijn. Zien is samengevallen met ZIJN.

"Schepping uit het Niets...."

35. Het duizelingwekkend diepe Vacuüm, de Oermoeder van het universum, bracht door Zich terug te trekken het Goddelijke voort. Doordat Zij Zich verder uitdijde, verdichtte het Zijn Zich sprongsgewijs tot het primordiale licht. Niet bestand tegen de voortgaande Verijling van de Moeder vond aan de periferie de oerknal plaats, het begin der „schepping".

36. Hij zat daar onbeweeglijk in Zijn ondoorgrondelijke diepte. Zijn gebaren langzaam, fragiel en minimaal. Zijn niet te definieren glimlach was de afglans van Zijn Innerlijk Universum. Zijn Leegte - Niets dat Hem bewoog - bracht iedereen in vervoering. Terwijl Hij „Zich in Zichzelf teruggetrokken had" gingen Zijn leerlingen op in „uitzinnige extase".

Dansen

37. Blijf je in je dansen „bij jezelf", houd je voortdurend contakt met je lichaam, dan wordt het dansen steeds spontaner. Openstaan voor de gewaarwordingen van je voetzolen, je enkels, knieën, benen en bekken, daar gaat het om. Dit contactgevoel niet verliezen, terwijl je tegelijkertijd de waarnemer blijft. Hoe meer je nu „naar binnen gaat", des te uitbundiger je bewegingen. Wanneer Het op een zeker moment „van binnen volledig stilvalt", heeft je periferie zijn maximale levendigheid bereikt. Je innerlijke waarnemen heeft een ruimtelijke dimensie gekregen. Vanuit niet-doen „reiken je bewegingen naar de sterren". Je bent het centrum van de cycloon geworden. Totdat de innerlijke rust je dansen overstijgt. Alles is dan tot stilstand gekomen.

Vasten

38. Elke donderdagavond vóór of op Volle Maan neem je 1 ½ - 2 licht afgestreken dessertlepels bitterzout (magnesiumsulfaat) opgelost in 1 bierglas (0,33 l.) lauwwarm water een half uur vóór het slapengaan. De andere ochtend - ietsje eerder opstaan - krijg je diarrhee en dat was de bedoeling. Je ontbijt bestaat uit fruit (of anderszins - zie PIP Persoonlijk Gezondheidsplan), je lunch uit een (zeer) lichte vegetarische maaltijd, terwijl je avondeten minimaal is, hoogstens een kopje soep met een rijstwafel. De darmreiniging wordt op vrijdagavond herhaald, terwijl je op deze wijze vast tot zondagmiddag. Drink veel (2-3 l. water en kruidenthee’s per dag) dan spoel je lekker door. Stop koffie, zwarte thee en alcohol. Elke maand opnieuw ruim je zo je oude lichamelijke en psychische rommel op om plaats te maken voor het jonge, het frisse en het nieuwe. NB. Je kunt naar believen strenger vasten. Bij ziekte: raadpleeg je arts.

Volle Maansviering

39. Elke zaterdagavond vóór of op Volle Maan kom je met vrienden bij elkaar voor de volle maanviering. Het is de viering van het cyclische, de eeuwige terugkeer van de ritmen in de natuur. Alles in de natuur wordt voortdurend geboren, groeit, bloeit en brengt vrucht voort, waarna het afsterft. Ook wij zijn aan deze wet onderworpen. De maancyclus reflecteert de kringloop van het levende en draagt er zelf haar steentje toe bij. Immers, de maan, eb en vloed, de menstruatie en bijvoorbeeld het slaap-waakritme vertonen een intieme wisselwerking. In vroeger tijden, een waarin de vruchtbaarheid, het besef van afhankelijkheid van de aarde nog groot was, richtte men, zoals in China, de tijd volgens de maankalender in. Ook in Europa zijn er overblijfselen van te vinden. Bijvoorbeeld werden de maanmaanden direct in relatie gebracht met de seizoenen. Zo kennen (kenden) wij bijvoorbeeld de sprokkelmaand, de lentemaand en de oogstmaand. Om ons natuurbesef te helpen herstellen, ons althans een klein beetje proberen in te voegen in haar ritmen, is het goed maandelijks bij elkaar te komen. Het is iets om elke maand naar uit te kijken: een feest. Het weekend staat in het teken van „Hemel" en aarde, met vasten en reiniging, beperkt overheerlijk vegetarisch eten en de verschillende stroomsysteemtherapieën. Speciale nadruk ligt op ontspanning, meditatie, emotionele zelf-integratie, de hemel & aarde oefeningen, wandelingen in de natuur of tuinieren. Op zaterdagavond kom je met vrienden bij elkaar. Het „thema" van de avond is de Goddelijkheid van het bestaan, inclusief wijzelf, de „groene man of vrouw", de dankbaarheid voor de schoonheid en vruchten dezer aarde, ja voor het leven zelf, de gezondheid, de liefde en de extase, de voorspoed en het leven van ons nageslacht. De avond wordt door iedere groep vrijelijk gestalte gegeven: een feestmaaltijd, zang of chanten, dans, stilte-meditatie, een „offerings"-ceremonie, delen, massage, healing, het maakt niet uit. Waar het om gaat is het herstel van de Heelheid aux sérieux nemen, een begin maken met een consequent opgaande lijn, iets dat het leven nieuwe orientatie geeft, een nieuwe prioriteit, een ommekeer, een eerste stap naar een „nieuwe cultuur van Hemel en aarde".

Passie voor het leven!

Stille Omloop

40. Op de zondagochtend vóór, tijdens of direct na Volle Maan, zet iedereen, komende uit alle hoeken van het land, koers naar de dichtstbijzijnde stad. Het is de maandelijkse pelgrimstocht naar onderlinge verbondenheid en viering. Om negen uur zal op een afgesproken plaats een niet-georganiseerde (individuele) Omloop (met vaste route) van startgaan, een tocht van stilte en inkeer door een deel van het centrum. Ook kun je je eigen route kiezen. Op deze tocht kun je het lichaamsbewust lopen beoefenen. Dit gaat als volgt:

41. Begin met het je onspannen in het staan. Je staat met een rechte rug, je knieën ietsje doorgebogen, terwijl je je gewicht dusdanig „in je voeten laat zakken", dat het contakt met de grond heel voelbaar wordt. Vervolgens breng je je lichaamsgewicht op één voet, de ander tegelijkertijd een voet naar voren plaatsend. Je hiel raakt de grond het eerst (of je tenen, maar dat is moeilijker), waarna je je voet naar voren „afrolt". Belangrijk is dit heel langzaam en bewust te doen, dusdanig dat het contakt met de grond heel intens - millimeter voor millimeter - ervaren wordt. Zo begin je je lopen en zet je het - steeds in hetzelfde langzame ritme - voort. Als „houvast" kun je je handen, gevouwen in elkaar, licht tegen je borstbeen aandrukken, dat verhoogt de stabiliteit van je lopen. Je ogen zijn niet geheel gesloten (de stad heeft bijvoorbeeld grachten...), maar geloken, het midden tussen een ontspannen blik en de noodzakelijke orientatie op de weg. De dag en de tijd zijn bewust zó gekozen, dat er in de stad nog volstrekte rust en stilte heerst, dusdanig dat dit op zichzelf al een meditatie is. De oefening kan vervolgens uitgebreid worden met „huidcontakt", het voelen van de huid eerst van je voet met je sokken, dan je beenhuid in contakt met je broek of jurk, dito je knieën, je bovenbenen tot en met je beide liezen. Alles in rustige opeenvolging van elkaar met genoeg tijd tussen de verschillende fasen. Het kan dan zijn, dat je op een gegeven moment direct contakt voelt van je huid met de „lucht" om je heen, ja zelfs zo dat „binnen" en „buiten" samenvallen tot één ruimte. Kern van de oefening is het „voelend gewaarzijn": je „ziet (neemt waar) wat je voelt en je voelt wat je ziet". Dan kan het al heel gauw zijn, dat je jezelf overstijgt en Het het overneemt. Je bewegen is dan tot „oergebaar" geworden, ingeschakeld in je innerlijke Ruimte. Je „bepaalt dan zelf niet meer hoe je loopt". Geef daarentegen toe aan de beweging zoals deze in je „doorkomt". Het kan varieren van uiterst subtiele stapjes tot complete verstilling, van stampen, knotsgekke tot en met militaire passen. NB. Zolang je zelf nog loopt, je voelt dat je het zelf nog doet, ga je uitsluitend en alleen door op het aangegeven grondpatroon, zonder enige verleiding tot „experimenteren !".

42. De Omloop gaat in twee gedeelten. Je kunt naar het afgesproken startpunt komen of geheel je eigen route bepalen. Na ongeveer drie kwartier lopen worden op een geschikte plek, buiten of binnen afhankelijk van het weer, de „Hemel en aarde" oefeningen gehouden. Na de oefeningen, die eveneens ongeveer drie kwartier duren, wordt op een afgesproken plek een stille aandachts, een satsang gehouden. NB. Gaan de oefeningen om een of andere reden niet door, wordt het lopen verlengd tot één uur, waarna de satsang.

43. Elke dag worden we overspoeld met informatie waar we niets mee kunnen. Niet de aard of de hoeveelheid informatie, maar de mate waarin wij deze op kunnen nemen, bepaalt de zin ervan. Deze grens zijn wij nu al lang gepasseerd. De „paradox" is: hoe meer informatie, des te afgestompter wij raken. Daarom: spaar je krachten. Wij kunnen onze energie wel beter gebruiken. Neem zonodig kennis van wat er gebeurt, maar blijf er onverschillig onder.

Genereren van energie voor het
nieuwe millennium.

Crazy running

44. Soms moet je jezelf eerst „opwerken" om op het niveau van het Zijn te komen. Lichaamsbewust hardlopen is daarvoor zeer geschikt. Je voert je energie op tot op het punt, dat Het het plotseling overneemt. In een fractie van een seconde heeft Het je overstegen. Niet jij loopt dan, maar Het loopt jou. Het is een fenomeen, dat aan veel sporters bekend is. Eerst moesten ze „enorm veel energie investeren", terwijl het kort daarna allemaal „vanzelf ging". Het uitgangspunt is lichaamsbewust lopen - gevoelscontact met je lichaam - terwijl je tegelijkertijd de waarnemer blijft. Je merkt dan, dat er een wisselwerking is tussen aandacht en energie, dusdanig, dat zij elkaar voortdurend potentiëren. Hoe intensiever de energie des te helderder en ruimer de bewuste aandacht. Wanneer Het het overneemt, heeft het Zijn zich gestabiliseerd. Het kan zijn, dat het dan de hele verdere dag bezit van je neemt.

Delen

45. Gelukkig kunnen steeds meer mensen het tegenwoordig toegeven: het leven is te gecompliceerd. Het is „ons allemaal teveel geworden". We hebben de energie niet meer om „het allemaal op te brengen". Ironisch genoeg noemen we dit ons „overleven". „Overleven" in een door onszelf gecreëerde overvloed, die ons naar de keel gestegen is. Het leven schreeuwt daarom naar vereenvoudiging. Van gevangen zitten in jezelf naar innerlijke vrijheid. En inderdaad, kom je meer in je Centrum, verdwijnt je kleine ik met zijn gedachten, hebzucht, calculaties, verwachtingen, verlangens en dromen automatisch naar je periferie. Vrijzijn van het materiële is daarom het kenmerk van ware spiritualiteit. Hebben is een teken van armoede. Ben je innerlijk vrij, dan zul je vroeger of later de behoefte voelen ook je „uiterlijke" leven te vereenvoudigen. Als je het geluk van innerlijke eenvoud ontdekt hebt, waarom dan nog die (onnodige) last van zorgen, verplichtingen, angsten, problemen, stress en conflicten met je meezeulen? Maar doe het op een intelligente manier. Laat het niet zover komen, dat je „afknapt" en je de wijk naar je rustieke boerderijtje in Frankrijk moet nemen (je overigens graag gegund). Je ervaringen zijn er te waardevol voor. Het gros der mensen zit immers in dezelfde boot. Het heeft dringend behoefte aan leraren, aan mensen die hun de weg wijst uit het labyrinth. Zoals overeten de belangrijkste oorzaak van ziekte is, teveel „aan je hoofd" stress veroorzaakt en teveel welstand ontevreden maakt, is groei en ophoping op alle fronten, ook op makro-niveau (wetenschap, technologie, economie, politiek), zoals bekend de hoofdoorzaak van de mondiale crisis.

wil je weten „hoe spiritueel iemand is", vraag dan hoe hij met zijn geld omgaat

Tantra

46. Je in het vrijen totaal ontspannen, dat is de eerste stap naar ware samensmelting. Voortdurend voel je je huid in contakt met het matras, de lakens, de lucht en je partner. Je bent zo open, dat alle aanrakingen, gevoelens en gewaarwordingen terugvloeien in jeZelf, waardoor dit zich verder verruimt. Ook stem je je af op je adem, dusdanig, dat ook deze deel uit gaat maken van je verruimde bewustzijn. In plaats van je te concentreren, laat je alles tot je komen. Je beoefent ontvankelijkheid. Je bewegingen in elkaar zijn langzaam, zo langzaam, dat je je passie zorgvuldig doseert. Je laat slechts zoveel hartstocht toe, als dat zij bijdraagt tot verder ontluiken. Mannen balanceren voortdurend op de afgrond van hun ejaculatie, zij komen steeds net niet. De paradox is, dat met ieder „in en uit" de rivier van genot je innerlijke kamer verder weet te verruimen. Jij gaat niet met de stroom mee, maar de stroom vloeit in in jeZelf. Het gaat erom dat de rivier zijn weg naar de zee vindt. Het is het cruciale moment van tantra. Het is de wisselwerking tussen energie en Bewustzijn. Terwijl je opwinding toeneemt, verwijdt de zee zich, dusdanig, dat deze jou op een gegeven Moment overstijgt. Je bent een oceaan geworden. Je pulsaties leiden niet naar een hoogtepunt, maar doen je steeds dieper in het dal afdalen. De drang tot klaarkomen is volledig verdwenen. De liefde-extase volledig verstild. Het lichaam, dat je zoëven nog was, is van je afgevallen. Er is alleen nog maar Het. Zonder dat je ook nog maar iets doet, Ben je. Totdat de Vallei van Hemelse Vrede plotseling, onverwacht en op uiterst subtiele wijze bezit van je neemt, een Toestand die buiten tijd en ruimte staat. Hetgeen uren kan duren.

Wachten op God

47. Je zit ontspannen met een rechte rug op de grond of in een stoel...en je wacht op God. Niet in de zin van „wanneer komt hij nou", maar in een toestand van buitengewoon grote alertheid. Het Goddelijke is immers dichter bij je dan je eigen huid. Daarbij maak je je geen enkele voorstelling over wat er zou kunnen gebeuren. Alleen dat Het overweldigend zal zijn. Vandaar je alertheid. Je zit dus zo, alsof Het elk moment zou kunnen gebeuren. Nee, elk Moment kan het gebeuren, nee, Het gebeurt elk Moment. Zo zit je onafgebroken tenminste tien minuten lang.

Niets Is

48. Deze meditatie bestaat uit twee gedeelten. Eerst sta je met lichtelijk gebogen knieën, je rug recht en je romp ontspannen in je bekken. In het loslaten van je lichaam in de grond wordt het contakt tussen je voetzolen en de grond geintensiveerd. Dan zet iemand sterk ritmische muziek op - zoals house - die je helpt op heel subtiele manier vibraties in je voeten te voelen. Hoe meer je je in de grond loslaat - jezelf zwaar laten worden - des te sterker de vibraties uit de grond naar boven zullen komen. Doe dit voor ongeveer 10 minuten. De vibraties blijven zo subtiel, dat je er niet zichtbaar bij beweegt. Terwijl de muziek ophoudt, zet je jezelf in meditatiehouding op de grond of een stoel. Weer laat je jezelf totaal los met intensief voetcontakt met de grond. De energie van je voetzolen is volledig in je aandacht opgenomen. Vervolgens laat je die energie met behulp van de aandacht heel langzaam van je voeten naar boven opkruipen. Hoe helderder je bent, hoe langzamer het gaat. Je energie trekt daarbij als een mist op, een gebied van heldere doorzichtigheid achterlatend. Steeds verder gaat het: onderbenen, bovenbenen, billen, bekken, onderbuik, romp, borst, schouders, nek en hoofd. Je voelt het opkruipen, terwijl je ernaar kijkt. Blijf ononderbroken de helderbewuste waarnemer! Totdat je lichaam volledig doorgankelijk is geworden en je bewustzijn als een krans rond je kruin is samengetrokken...DAN.

De godsnar

49. Zolang je je zelf nog aux serieux neemt, is het niet best met je gesteld. Wat dat betreft, vraag je je wel eens af, of we met al dat spirituele gedoe werkelijk „vooruitgang" boeken. Nergens zijn mensen immers zo bloedserieus als in de „New Age". Kenmerk van ware innerlijkheid is echter, dat je jezelf met alles erop en eraan - al je meningen, opvattingen, ideeën, conclusies, oordelen en kennis - hebt losgelaten. Hoe meer je dus tot jeZelf - het Weten - komt, des te zotter dat je wordt. „Lof der Zotheid" (Erasmus) is daarom misschien wel het kenmerk van de mens die tot de Waarheid gekomen is: je bent wel in, maar niet van de wereld. Je bent een spelende mens geworden, een lachspiegel voor een ieder. Je beweegt je vrij onder al diegenen, die zuchten onder het juk van het ego. Het ego, dat zich ten koste van alles moet handhaven, omdat het zijn thuis nog niet gevonden heeft. Terwijl jij „niemand bent", moet iedereen om je heen juist "iemand zijn". Wat een krampachtigheid. Je komt niet meer bij als je dit allemaal ziet. Toch is er ook mededogen. Het is is pijnlijk vissen naar adem te zien happen, omdat ze (denken) niet genoeg zuurstof (te) hebben. Daarom heeft de Godsnar verschillende gedaanten. Afhankelijk van biografie en situatie speel je ofwel de zot, de uilenspiegel of de nar, dan weer de rebel, de barmhartige of de leraar, of speel je het spel der wereld juist perfect mee. De beste acteurs zijn diegenen, die overal los van staan. God’s playboy in Zijn wereld, iedere rol spelen tegen het licht van de Eeuwigheid, de dans der dwazen dansen, je vernederen omdat niets je kan vernederen, meespelen als daar om gevraagd wordt, je oprichten vanuit de hoogte die je Zelf bent, het is allemaal om het Even. Je innerlijke vrijheid, dat waar het om gaat, kan niemand je afnemen.

Het is zoals het is

50. Als je geen enkel verlangen meer hebt om de werkelijkheid overeenkomstig je eigen verlangens te willen veranderen, ben je de Werkelijkheid nader dan ooit gekomen. Je leeft het leven zoals het is, in plaats van hoe jij het wil hebben. Ook je verlangen naar verdieping, bewustwording of verlichting is verdwenen. Het komt overeen met de allerhoogste Staat, daar waar alles „Is Zoals Het Is". Het herhalen van de mantra: „het is zoals het is" - in alle situaties van het dagelijks leven - doet je voortdurend stilstaan bij, drukt je met je neus op de feiten, laat alles toe in onvoorwaardelijke acceptatie, werpt je terug op jeZelf, fluit je terug in het Hier en Nu en opent zo de poort naar de Werkelijkheid. Probeer het.

Op Liefdespad

51. Eens in de week reserveer je een halve dag om zonder enige voorbedachte rade doelloos in de stad rond te dolen. Terwijl je voortdurend je voetzolen in contact met de grond voelt, blijf je tegelijkertijd open voor je directe omgeving. Na een tijdje is je bewust-voelende aandacht zo helder en ruim geworden, dat deze totaal bezit van je neemt. Je denken - daarvoor nog als een sluier tussen jou en alles om je heen - is als sneeuw voor de zon opgelost. Jij loopt nu niet meer, maar Het loopt jou. Je kunt nu twee dingen meemaken. In plaats van het „normale lopen" ontstaan er „oergebaren", direkte bewegingen uit de Bron. Wanneer zij de regie hebben overgenomen, ontstaan er de meest onverwachte patronen, als een heel subtiele pas, stampen, lopen als een tijger of dansen. Sta ervoor open en geniet ervan. Stoor je niet aan je omgeving. Terwijl je omgeving in toenemende mate met je versmelt - alles komt in één ruimte te liggen - reageer je zonder tussenkomst van gedachten, overwegingen en oordelen op de mensen om je heen. Het blijkt een waar avontuur te zijn, de geboorte van puur mededogen. Geef toe aan al je spontane acties, resoneer met je Hart op wat zich voordoet: zomaar glimlachen, een vriendschappelijk gesprek beginnen, iemand’s tas dragen of een oudje de weg over helpen.

Is je diepste verlangen een "Unlimited" te zijn, maak dan een afspraak met HMS Unlimited voor een kennismakingsdarshan. Klikt het, dan staat deelname aan het Unlimited Project met zijn
"initiatische therapie" voor je open.

"PIEK"ERVARING

52. Alle onderdelen komen samen in de regelmatige vasten-meditatie bergtocht, die je of alleen of met andere studenten organiseert. Het houdt in, dat je je grondig voorbereid: innerlijk maar ook met betrekking tot de wandeling, de uitrusting en het terrein. Het doel is het beklimmen van een bijzondere berg, een die je daarvoor speciaal hebt uitgezocht. De berg van je keuze hoeft niet noodzakelijkerwijs erg hoog te zijn. Dat is voor velen van ons sowieso niet weggelegd. Het gaat dan ook niet om bergbeklimmen, maar om bergwandelen. Vooral in Europa is een uitgebreid van wandelpaden, waaronder een groot aantal die behoorlijke hoogten bereiken. Het doel is zo in je lichaam te zijn, dat je jezelf overstijgt en een wordt met de „Hemel". Alle ingredienten zijn daartoe aanwezig. In de eerste plaats de bergen zelf. In tegenstelling tot het vlakke land en de stadscultuur, voel je je in de bergen spontaan ingebed in „Hemel en aarde". Je voelt de spirituele dimensie vanaf het eerste moment dat je in een berggebied arriveert. Er is daar een vertikaal spanningsveld, dat elders vaak totaal ontbreekt. De bergen bieden de context voor je innerlijke proces van „Hemel en aarde", zij faciliteren je tweevoudig geworteld-zijn. Je voorbereiding bestaat uit een of meerdere darmspoelingen en een afbouwdieet, na de derde dag overgaand in deelvasten. Dit kan afhankelijk van het seizoen rijst-kruiden-molsla (voorjaar), groentevasten (zomer) , fruitvasten (zomer, herfst) of bijvoorbeeld aardappelvasten (herfst, winter) zijn. Dit laatste is ontleend aan het boerenontbijt in Zwitserland en bestaat uit halfgekookte, fijn geraspte en vervolgens met olijfolie of boter gebakken aardappels. Het voordeel: veel energie en basevormend, zodat je tegelijkertijd én vast, reinigt én een „prestatie kunt leveren". Eenmaal op stap praktiseer je het „tweevoudig geworteld-zijn" door de mantra „deel van het Geheel" en het voortdurende voelend gewaarzijn van je lichaam in contact met zijn omgeving. Je zult merken, dat het overwinnen van klimweerstand je lichaamsbesef met sprongen vergroot. Het is dan ook niet denkbeeldig, dat kort na de start de eerste transcendente ervaring je reeds toevalt. Jij loopt dan niet meer, maar Het loopt jou. Je geest is leeg van gedachten, zodat het contact met je omgeving direct is: zonder tussenkomst van commentaar. Dit directe contakt, wanneer je „er zelf niet meer tussenzit", wanneer alles deel is van jouw ruimte, is een Zijnservaring. Om de zoveel tijd wordt gepauzeerd, hetgeen voor rust, genieten van het landschap en het uitzicht, drinken, eten, maar ook voor enkele „Hemel en aarde oefeningen" (oefening nr.1 zie boven) ingeruimd kan worden. Het is overigens prettig, dat je je tocht zo hebt georganiseerd, dat je ‘s avonds terug bent in je „basiskamp", zodat je niet door een zware bepakking wordt gehinderd. Een andere optie is het trekken van berghut naar berghut, waardoor de noodzaak van het meedragen van een tent eveneens weggevallen is. Overigens is het opbouwen van conditie altijd een sine qua non. Degenen die twijfelen kunnen bovendien voor de tocht een gezondheidheidscheck-up door een arts laten verrichten. Je doet de tocht altijd op eigen verantwoordelijkheid, ook in geval je samen met anderen bent. Juist vanwege de anderen zorg je er extra voor, dat zij geen onnodige overlast van jouw onzorgvuldige voorbereiding, slechte conditie etc. zullen ondervinden. Kom je aan op de top heb je de „aarde achter je gelaten" en is je ontvankelijkheid voor de Hemel het grootst. De meesten ervaren grote spontane openheid, vreugde, het reiken van de armen naar de Hemel (zie oefening nr. 2) en zelfs het opgaan in het Alomtegenwoordige. Hetgeen reden genoeg is de Hemel te danken (oefening nr.3) voor al het geluk dat je ten deel valt. Sommigen mensen smeken de zegen af voor alle andere mensen op aarde, het opengaan voor een bijzondere „hemelse genade" ten bate van al diegenen, die ver daaronder „in duisternis leven". Heel vaak is die op de berg „ingeslagen" genade de belangrijkste voedingsbron, die dan ook keer op keer weer wordt opgezocht. Heb je dat eenmaal ervaren, dan is je vasten-meditatie bergtocht een echte pelgrimage geworden.

Home

© 2000 Copyright by Han Marie Stiekema
Last update: 11/24/04