SPIRITUEEL LEIDERSCHAP
Wil de ware leider opstaan?

 


namaste

Our Picture Galleries

Hermitage Gallery
Great Mother Gallery
Picture Gallery
Heaven & Earth Exercises
Gallery PilgrimCare
Lotus Flower Gallery
Mother Pilgrimage Gallery
Maitreya Buddha Gallery
Venus von Willendorf
Mythical Germany Gallery
Universal Shrine
Shrine Madonna
Black Madonna Gallery
Mary Devotion
Sakura
Green Man Gallery
Green Man in Hollywood
Green Man in Ireland
Dame à la Licorne Gallery
Marburg Mother Gallery
Green Man in Halle (Belgium) Gallery
Green Man in Utrecht (NL) Gallery
The Green Men of Trier
Matsu (MotherGoddess)
Festival (China)
Green Man in France
Mary Magdalene Revisited
The Mother and Her heroes
Excursion: The Templars
The Templars' True Secret
Green Man in Mexico
Green Men of Frankenberg
Green Men of Marburg
Ur Mother of the
Hohle Fels
The Green Men of Schwäbisch Gmünd

Our Posters

Posters
Great Mother Poster
Poster Transformation

 

7 Criteria

It was unavoidable. After "spiritual master" (sic) as MA university title (read more books!) , "business spirituality" as the attempt "to spiritualize the business world" (sic), "spiritual politics" (...) to reform society and the "evolutionary ambitions" of "would-be leaders", it was only a matter of time that "spiritual leadership" became popular, as well. It creates the feeling of something important about to happen. Because isn't spirituality the opposite of materialism and everything that is related to it? The question is: do these "spiritual leaders" comply with this criterium or is it - not for the first time - once again intentionally misleading? In order to find that out I mirror the candidates in spé to 7 different criteria.

1. From the Spirit

"Spiritual" means "from the Spirit". (Spirit)Mind with a big M to be sure. There exists also a mind with a small m. The difference is, that the former is your inner Divine Spark, while the second complies with thought processes. Spiritual leaders are those who live, work and lead with the SpiritMind. This Spirit is bigger than themselves, the small self. This means that your power and talents are in the service of the Great Spirit. The former are serving the latter. Spiritual leaders lead, while being led. This implies that they lead by obeying their innermost Core. With common (political) leaders this is just the opposite. They lead with their small self. They think high about themselves, but are in fact (spiritually) nothing. While those who are "nothing" in reality are everything. An example a.o. is Gandhi.

2. Spiritual Realisation

If "leading through the Spirit" is a pre-condition, you have to first possess that Spirit. Or to put it differently: the alive Spirit should live within you. Actually, everybody lives "in the Spirit" and the Spirit in you, but not everyone knows this. Everybody is a Buddha, but only a few have actually realised it, e.g." Are what they Really Are". To people who claim "spiritual leadership" or are presented like that, this isn't arbitrary. Their right to exist is at stake. If their leadership is coming from the Source, then they are true leaders. Their inner quality is their (only) standard, while common leaders (with respect!) on the contrary, work through their small self: through ideas, concepts and goals (and that is already quite something.....)

Misleading are often appearences. The pope, f.i., obviously, is the leader of the Catholic Church. But is he a spiritual leader, as well?* Everybody says so, but is that complying with Reality? From the criteria of "God-Realisation" there are grave doubts. O, sure, he is doing his utmost to impress people with his "holiness", but the fact alone, that it takes him so much effort is een indication for not "having the Spirit". Compare him with any Zen monk, the latter clear, free, spontaneous, natural, full of joy and humor......The pope on the other hand "tormented", unnatural, constantly pretending what he is not. If this is the case with the pope, how is it with lesser "gods" among us?

* To a catholic priest, it is even undesirable to be holy i.e. spiritual. Already in the first centuries of Christianity it was decided that he should be a functionary of the Church, only! The pope thus finds himself between two stools. "Poor" man.

What we know about Mother Teresa (through self confession in her own diary!) is that she begged her whole life for God-experience, but never tasted it. No doubt, she was a great leader, but a spiritual leader, as well? The "solution" in such a situation: If you ARE not IT, then you identify with it, you try to become it though desire, you try to grasp it..... "Da eben wo Verwirklichung fehlt, da stellt zur rechten Zeit eine Identifikation sich ein...."(after Goethe). Or like Dutch say: "Ben je het niet, dan maak je je ergens meester van" ("If you are NOT a Master, then you take possession of it). To have a few good ideas, something everybody can, even if it concerns "spiritual ideas" is easy. Unfortunately, concepts, ideas and goals, however "spiritual" don't make you a spiritual leader

3. Being rather than having

A tree is known by its fruits. At first sight you wouldn't say so, but Being is recognized by having! With other words, if Being - the Spirit - is a true one, then it will have consequences for having. It can be compared with another quality of Being: love. If there is love, then you don't need too many things. "He/she lives "from the wind" is what people say. So full of joy you are. With Being it is the same. People who "live out of the Spirit" - and especially those who claim to recieve leadership from there - live a (very) modest material life. Is there a discrepancy, then one should doubt his/her qualities of Being.

So, there are many, who are hidden materialists, but who pretend to be "spiritual". Because the lack of inner reference, they constantly worry about their "spiritual presentation". Everything depends on how they impress others. If, on the other hand, you are TRULY spiritual, you don't care about that. You also wouldn't take lucrative jobs, while preaching to others that they should lead a simple life. Instead you take the lead in sharing the concerns of the people around you, f.i. if they - just like you - have housing, a reasonable income, can afford to buy organic food, or - in case of middle incomes - have enough money to install solar panels on their roofs.

It becomes more serious when "smart" manager boys and girls are putting spirituality in the service of big business. Just like multinationals plunder the ressources of the earth, so they do with spirituality. They grab ideas from everywhere and do as if they invented the wheel. They offer trainings in "being your self", "mindfulness", "vision quest", "flexibility", "optimizing energy" etc. The latter are supposed to be "personal abilities" only, carefully avoiding the PURPOSE BEHIND "spiritual" self-improvement.  So, one topic is carefully avoided: the fact, that spirituality has to serve the material aims of the company: profit maximalisation, economic growth, exploitation and injustice

4. To lead through example

Leading by example means: You preach what you live and you live what you preach. Spiritual leaders live in the Here and Now, while sharing this with others. They share what they ARE. If you open up e.g. are close to such a person, then you will feel and see it. Some call this "charisma" e.g. "the Spirit that is coming through". A spark may jump over. Despite all problems that (obviously) exist, you feel energized by an indefinable joy. The goal you try to reach - peace, happiness, justice - is suddenly there for a moment. You feel inspired by his/her example. This contrary to common leaders/politicians. The latter promise all kinds of things e.g. are projecting everything into the future, because they are not what they say. It is prove of their impotence, because how can they create a new world without first having renewed themselves?

5. Inclusivity and compassion

Compassion is a quality inherent to every human being. Ordinary leaders have it, as well (although apparently less and less). However, this kind of compassion stems from the small limited self. This isn't a denuciation, on the contrary. Those who are able and willing to commit themselves, belong to the best of mankind. However, spiritual leaders possess a surplus value. Aren't they working through the unlimited Spirit? That's why they can be recognized by their service to the Whole. They actions are all-inclusive. It means, that they transcend "party programs", "charters" and "declarations of intention". They possess an inner and outer freedom toward the political system. From their unique position they change the system, but are never part of it. Who once said this: "Look, I make everything new?"

Leaders who behave according to party politics, are rarely (never) SPIRITUAL leaders. Also those who far away lock themselves up in offices and bureaucracies, surrounded by computers, paper and meetings contradict themselves. Serving the Whole, on the other hand, is including everything, without exception Once you REALLY experience this, you will be committed to all people, yes, all "living and non-living" beings. Your connectedness is visible through true effort(lessness) and solidarity. You live close to reality, small and big. All great spiritual leaders - think again of Gandhi - live among and for the people.

A third criteria is, that spiritual leaders share everything without restriction. They are giving leaders. It is a sign of inner abundance, and that is, in its turn, proof of their direct contact with the Source.

6. Like above, so under

Service to the Spirit unavoidably colides with the current socio-economic system. Isn't the latter based on rude self-interest, after all? Therefore, spiritual leaders are NOT the servants to the ruling powers. If, on the contrary, they give cries that favor the existing system, one should doubt their motives. This is particularly true for our times. Aren't we on the verge of committing suicide? Everybody agrees, that sustainability  - life on this planet - can only be achieved through radical change. The spiritual leader is like Moses who takes the lead in guiding the people to the promised land. The leader received the blueprint of this promised land through his unity with the Whole. We are all part of the Whole, but the spiritual leader has insight e.g. knows how to restore this connectedness. That is his/her secret. I call this "to Restore the Unity with "Heaven, Earth and the (new) Community".

Quite some CEO's seem to go for management theories like "evolutionary leaderschip". An appetizing esoteric cover has to conceal that it is all about the "Will to Power". The guru's of this movement are the "prominent" examples of it. They are the proof of the fact that a "nice" philosophy doesn't make you a spiritual leader, yet. On the contrary, in most cases this serves as a cover up. True leadership is a calling, an conscious choice for a spiritual Path, in which a deep connectedness, selflessness and service prevail. Qualities that usually emerge only after a life with trials and errors, exercise (meditation), surrender and service to the Whole. To those who (still) have a little difficulty to understand where this is all about:

"And the devil took Jesus to the mountain and showed him the world. Lord, he said, "if you serve me, I will give you all that is at your feet". Jesus said "Go away satan".....

7. To pay the price

The true spiritual leader pays a price for his courageous, self-sacrificing role. The ruling elites - those who defend their privileges tooth and nail - will not reward him. That makes his work a "thankless" one. He* often cannot count on appreciation, respect, let alone support from the rulers. This is proof of this authenticity! Only if it couldn't care less, he will be able to carry out his task. His fulfillment consists of operating in harmony with the Whole. He is paying the price of (initial) loneliness, misunderstanding and rejection. If, on the hand, he would succeed through wisdom, compassion and skills in enthusing people, he may eventually (perhaps) receive a well-earned recognition and appreciation. Often it is only those lucky ones, who, with the right effort and at the right moment are placed in the right situation.

If, after having read the above it appears that you are "just" a common, good, inspired, decent, talented, reliable, committed and altruistic leader....there is nothing wrong with that! In these most critical
of times you are dearly needed.

* Instead of "he" "she" can be read.

7 Criteria

(Deze Nederlandse tekst moet nog aan de hand van de
bovenstaande Engelse gecorrigeerd worden)

Het kon niet uitblijven. Na "spirituele meester" (sic) als MA titel op de universiteit (vooral veel boekjes lezen!), "business spirituality" als de "poging om het bedrijfsleven te spiritualiseren" (sic),"spirituele politiek" (...) om de maatschappij te hervormen en de "evolutionaire ambities" van "leiders in de dop", kon het niet uitblijven dat er tegenwoordig ook van "spiritueel leiderschap" wordt gesproken. Als je zoiets leest, dan zou je denken dat we op punt staan een geweldige doorbraak te beleven. Want is niet spiritualiteit de tegenpool van materialisme en alles wat ermee te maken heeft? De vraag is: beantwoorden deze "spirituele leiders" aan dat criterium of is het voor de zoveelste keer boerenbedrog? Om dat uit te vinden, spiegel ik de aspirant-kandidaten aan 7 criteria.

1. Vanuit de Geest

"Spiritueel" betekent "vanuit de Geest" (Spirit). Geest met grote G wel te verstaan. Er is ook een geest met kleine g. Het verschil is dat de eerste je innerlijke Goddelijke Vonk is, terwijl het tweede gelijkstaat met je verstand. Spirituele leiders zijn zij die vanuit de Geest leven, werken en leiden. Die Grote Geest is groter dan henzelf, de kleine geest. Het betekent dat je verstand cq je vermogens en talenten in dienst staan van die Grote Geest. De eersten staan in functie van het tweede. Spirituele leiders leiden terwijl zij geleid worden. Het impliceert dat zij leiden door innerlijk te gehoorzamen. Bij gewone (politieke) leiders is dat net andersom. Zij leiden vanuit hun kleine ik. Zij denken heel wat te zijn maar zijn (spiritueel) in feite niets. Terwijl zij die "niets" zijn in werkelijkheid alles zijn. Voorbeeld o.a. Gandhi.

2. Spirituele Realisatie

Als "leiden vanuit de Geest" de voorwaarde is, moet je die Geest wel eerst bezitten. Of anders gezegd moet de Geest in jou levend zijn. In feite leeft iedereen zonder uitzondering "in de Geest" en de Geest in jou, maar niet iedereen beseft dat. Iedereen is een Boeddha, maar slechts weinigen hebben deze kwaliteit ook echt gerealiseerd, dwz Zijn wat ze Zijn. Voor mensen die zich opwerpen als "spirituele leiders" of als zodanig gepresenteerd worden, is dit geen arbitraire kwestie. Hun bestaansrecht is in het geding. Komt hun leiderschap direct uit de Bron, dan zijn zij echt. Hun innerlijke kwaliteit is hun (enige) maatstaf, terwijl gewone leiders (met respect!) daarentegen werken vanuit hun kleine ik: vanuit ideeën, concepten en doelstellingen (en dan mag je al heel blij zijn....)

Daarbij kun je aardig misleid worden door de uiterlijkheden. De paus bijvoorbeeld is overduidelijk een leider. Maar is hij ook een spiritueel leider?* Iedereen zegt het, maar is dat ook echt zo? Vanuit het criterium van "Gerealiseerd-Zijn" zijn er grote twijfels. O, zeker, hij doet zijn uiterste best om "heilig" over te komen, maar het feit alleen al dat hem dat zoveel moeite kost, is een indicatie daarvoor dat hij de Geest niet heeft. Vergelijk hem met de eerste de beste Zen monnik, de laatste helder, vrij, spontaan, natuurlijk, vol vreugde en humor.....De paus daarentegen "gekweld", onecht, krampachtig, constant iets pretenderend wat hij niet is. Als het met de paus al zo gesteld is, hoe is het dan met de mindere "goden" onder ons?

* Het is zelfs zo, dat het voor een katholiek priester onwenselijk is om heilig - spiritueel - te zijn. Reeds in de eerste eeuwen van het Christendom is vastgelegd dat hij slechts een functionaris van de Kerk diende te zijn! De paus bevindt zich dus tussen wal en schip. "Arme" man.

Van Moeder Teresa (zelfbekentenis in haar eigen dagboek) is bekend dat zij haar hele leven om Godservaring heeft gesmeekt, maar het nooit mocht smaken. Ongetwijfeld was zijn een groot leider, maar ook een spiritueel leider? De "oplossing": Als je Het niet BENT, dan identificeer je je ermee.... "Da eben wo Verwirklichung fehlt, da stellt zur rechten Zeit eine Identifikation sich ein...."(naar Goethe). En "BEN je geen Meester, dan maak je je ergens meester van" (HMS).....Een paar goede ideeën hebben, dat kan iedereen, zelfs als het "spirituele ideeën" zijn. Immers deze zijn overal gemakkelijk te verkrijgen en over te nemen. Helaas maken concepten, ideeën en doelstellingen, hoe "spiritueel" zij ook mogen zijn, je nog geen "spiritueel leider".

3. Zijn in plaats van hebben

Aan de vruchten herkent men de boom. Op het eerste gezicht zou je het niet zeggen, maar het Zijn is herkenbaar aan het hebben! M.a.w. als het Zijn - de Geest - echt is, heeft dat direct consequenties voor het hebben. Het is te vergelijken met een andere Zijnskwaliteit: liefde. Als er liefde is, dan heb je spontaan niet zoveel behoefte aan dingen. "Hij/zij leeft van de "wind" zeggen mensen dan. Zo vol van vreugde ben je. Dat is met het Zijn ook zo. Mensen die "leven vanuit de Geest" - en zeker diegenen die zeggen vandaaruit leiderschap te ontvangen - leven materieel op een (zeer) bescheiden schaal. Is er een discrepantie, dan moet men aan zij/haar Zijnskwaliteiten twijfelen.

Zo zijn er heel wat, die in het verborgene (keiharde) materialisten zijn, maar die zich naar buiten toe laten voorstaan op hun "spiritualiteit". Vandaar dat zij zich constant bezorgd maken over hun "spirituele presentatie". Alles hangt af van hoe zij bij de anderen overkomen. Als je ECHT spiritueel bent, bekommer je je daar niet om. Je zult ook geen financieel lucratieve banen aannemen, om vervolgens te prediken, dat iedereen eenvoudiger moet gaan leven. Je zorg gaat altijd eerst uit naar de anderen, namelijk of zij - net als jij - zich wel biologisch voedsel kunnen permitteren of - net als jij - zich een zonnepaneel op hun dak kunnen veroorloven.

Ernstiger wordt het wanneer "slimme" manager jongens en meisjes spiritualiteit in dienst van het bedrijfsleven stellen. Net als multinationals de ressourcen van de aarde plunderen, doen zij dat met spiritualiteit. Ze grabbelen van overal ideeën vandaan en doen vervolgens of ze het wiel hebben uitgevonden. Zo spreken zij over een "nieuwe visie", "een nieuwe manier van denken en handelen", "integriteit", "universele waarden", "ontwikkeling van bewustzijn", "verlichting" (sic) en (jawel) "dienstbaarheid aan het geheel". Eén thema wordt echter zorgvuldig vermeden: de vraag naar het waartoe. Het gaat om de "heilige koe" van de economie: winstmaximalisatie, economische groei, uitbuiting en onrecht. 

Zonder nauwkeurig en uitgebreid te omschrijven WAARTOE bij bovenstaande auteurs het "integrale leiderschap voor een steeds complexere wereld" leidt - spiritualiteit in dienst van de winst - worden mensen bewust om de tuin geleid. Bovenstaande kreten blijken een farce te zijn. Want hoe kun je "het geheel dienen" terwijl je tegelijkertijd een systeem ondersteunt dat dit geheel stelselmatig afbreekt?  

4. Leiden door voorbeeld

Leiden door voorbeeld dus. Je predikt wat je leeft en je leeft wat je predikt. Spirituele leiders leven in het Hier en Nu en delen dat met anderen. Ze delen wat ze Zijn. Als je openstaat cq in de nabijheid van zo iemand bent, dan voel en zie je dat. Sommigen noemen dat charisma dwz "de Geest klinkt in hen door". Er kan dan een vonk naar je overspringen. Ondanks alle problemen die er (uiteraard) zijn, voel je je aangestoken door een niet te definieren blijheid. Het doel wat je nastreeft - vrede, geluk, gerechtigheid - is er (even) NU in dit Moment. Je voelt je geinspireerd door zijn/haar voorbeeld. Dit in tegenstelling tot de gewone leiders/politici. Die beloven van alles cq projecteren alles in de toekomst, juist omdat ze niet Zijn wat ze zeggen. Het is het bewijs van hun impotentie, want hoe kunnen zij een nieuwe wereld scheppen, als zij zichzelf niet eerst vernieuwd hebben?

5. Inclusiviteit en compassie

Mededogen is een eigenschap dat ieder mens meegegeven is. Ook gewone leiders bezitten het (alhoewel naar het schijnt steeds minder). Dit laatste komt echter vanuit het begrensde kleine ik. Dat is geen denunciatie, integendeel. Degenen die dat op kunnen en willen brengen behoren tot het beste wat de mensheid voortbrengt. Spirituele leiders bezitten echter een meerwaarde. Zij werken immers vanuit de onbegrensde Geest. Daarom zijn zij te herkennen aan dienstbaarheid aan het Geheel, zonder onderscheid. Dat betekent o.a. dat zij boven "charters", "partij- programma's" en "intentieverklaringen" uitstijgen. Zij hebben een innerlijke en uiterlijke vrijheid ten opzichte van het politieke systeem. Zij werken vanuit hun unieke positie op het systeem in, maar zijn er nooit deel van. Wie zei dat ook weer: "Zie ik maak alles nieuw?"

Leiders die zich conform een politieke partij gedragen, zijn dus zelden (nooit) SPIRITUELE leiders. Ook zij die zich ver weg opsluiten in bureau's en bureaucratieën, omgeven door computers, papers en vergaderingen, kortom zich uitsluitend bewegen in de sfeer van de macht, zijn een tegenspraak in zichzelf. Het Geheel dienen sluit namelijk alles in. Heb je dat eenmaal ECHT ervaren, dan ben je betrokken bij alle mensen, ja, alle "levende en niet-levende" wezens. Je verbondenheid is zichtbaar door daadwerkelijke inzet en solidariteit. Je leeft dichtbij de werkelijkheid, in het klein en in het groot. Alle grote spirituele leiders - denk weer even aan Gandhi - leven onder en voor de mensen.

Een derde criterium is dat spirituele leiders alles zonder voorbehoud en onbaatzuchtig met anderen delen. Zij zijn schenkende leiders. Het is een teken van innerlijke overvloed, en dat is wederom een bewijs van hun directe contakt met de Bron.    

6. Zo boven, zo onder

Dienstbaarheid aan de Geest is onvermijdelijk in directe tegenspraak met het huidige socio-economische systeem. Is dit laatste niet gebaseerd op grof eigenbelang? Daarom zijn spirituele leiders geen dienstboden van de heersende macht. Slaken ze daarentegen kreten die het bestaande systeem begunstigen, moet aan hun motieven worden getwijfeld. Dit geldt in het bijzonder voor onze tijden. Staan wij niet op punt collektief zelfmoord te plegen? Iedereen is het erover eens, dat duurzaamheid - het leven op deze planeet - alleen nog door radicale verandering tot stand gebracht kan worden. De spirituele leider is daarbij als Moses die het volk voorgaat in de exodus naar het beloofde land. De blauwdruk van dit beloofde land heeft de spirituele leider ontvangen vanuit zijn eenheid met het Geheel. Wij zijn allen deel van het Geheel, maar de spirituele leider heeft inzicht cq weet hoe wij die verbondenheid kunnen herstellen. Daarin gaat hij/zij ons voor. Ik noem dit het herstel van de eenheid met "Hemel, aarde en de (nieuwe) gemeenschap".

Nogal wat CEO's schijnen te vallen voor management theorieën als "evolutionair leiderschap", dat echter - zoals vele andere benaderingen - gebaseerd is op concepten en speculaties. Zelf-Realisatie is niet meer doel in ZichZelf, maar instrumenteel, het is ondergeschikt aan persoonlijke ambitie. Een appetijtelijk esoterisch jasje moet verhullen dat het hier puur om de "Wille zur Macht" gaat. De goeroe's van deze beweging zijn hier het "markantste" voorbeeld van. Zij zijn het bewijs daarvan, dat je er met een mooie "spirituele" filosofie nog niet bent. Integendeel. In de meeste gevallen dient deze ertoe om je erachter te kunnen verschuilen. Waarachtig leiderschap is een roeping, een bewuste keuze voor een spirituele Weg, waarbij diepe verbondenheid, onzelfzuchtigheid en service vooropstaan. Kwaliteiten, die doorgaans pas na veel inzet, oefening (meditatie), overgave en dienstbaarheid aan het Geheel, ontstaan.

Voor degenen die (nog) een beetje moeite hebben om te beseffen wat hier op het spel staat: "En de duivel nam Jesus mee naar de berg en toonde hem de wereld. Heer, zo zei hij "als Gij mij dient, schenk ik U al datgene wat aan Uw voeten ligt". Jesus zeide: "Ga weg Satan".........

7. De prijs betalen

Voor die moedige, zelf-opofferende rol betaalt de ware spirituele leider een prijs. De heersende machten - degenen die hun privileges met hand en tand beschermen - zullen hem niet belonen. Dat maakt zijn werk "ondankbaar". Hij* kan vaak niet rekenen op waardering, respect, laat staan op steun vanuit de elite. Dit is een teken van zijn echtheid! Alleen wanneer dat eerste hem "worst" is, kan hij zijn taak optimaal uitvoeren. Zijn vervulling ervaart hij doordat hij in harmonie met het Geheel opereert. Hij betaalt de prijs van (aanvankelijke) eenzaamheid, onbegrip en afwijzing. Slaagt hij erin met zijn wijsheid, compassie en kunde de mensen te enthousiasmeren, dan zal hij uiteindelijk (wellicht...) ook van hen de "verdiende" erkenning en waardering ontvangen. Dat zijn vaak alleen die gelukkigen, die met de juiste inzet op de juiste tijd en in de juiste situatie zijn geplaatst.

Blijk je na het lezen van bovenstaande "slechts" een gewone, goede, geinspireerde, begaafde, betrouwbare, betrokken en altruistische leider te zijn, dan is daar helemaal niets mis mee. Integendeel. In deze kritieke tijd hebben we je hard nodig.

* Overal waar "hij" staat kan ook "zij" gelezen worden.

Back      Zurück     Terug

 © 2005 Copyright Han Marie Stiekema
Last revising: 01/03/11